Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7087 Esas 2019/4606 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7087
Karar No: 2019/4606
Karar Tarihi: 04.04.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7087 Esas 2019/4606 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş ve mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. TCK'nın 52. maddesinin dördüncü fıkrasında ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği belirtilmekle birlikte, 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin üçüncü fıkrasında ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı bir işte çalıştırma suretiyle infaz edileceği hükme bağlanmıştır. Hükümde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ihtaren karar verilmesi isabetsiz bulunmuştur. Kararda TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddeleri geçmektedir.

12. Ceza Dairesi 2017/7087 E. , 2019/4606 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2015/962-2018/16 sayılı kararında da vurgulandığı üzere; TCK"nın 52. maddesinin dördüncü fıkrasında, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin mahkeme kararında belirtileceği düzenlenmiş olup, adli para cezasını süresinde ödemeyen hükümlüler hakkında cezanın doğrudan doğruya hapis olarak infazı yerine öncelikle kamuya yararlı bir işte çalıştırma suretiyle infazını öngören 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin üçüncü fıkrasında, hükümlünün kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına ilişkin tedbirin ödenmeyen adli para cezasından çevrilerek belirlenen hapis cezası üzerinden kararlaştırılacağına yer verilmesi nedeniyle anılan düzenlemenin TCK"nın 52. maddesinin dördüncü fıkrasındaki hükmün uygulanma imkanını ortadan kaldırmadığı, dolayısıyla yerel mahkemece ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gözetilmeyip, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ihtaren karar verilmesinin isabetsiz olması nedeniyle hükümden bu ibareler çıkarılarak hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerektiğine dair tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın kararın lehine bozulması talebine; katılan vekilinin tayin edilen cezanın çok az olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.