Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6670 Esas 2017/1546 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ANADOLU 11. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Üsküdar 2. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından sanığın yokluğunda verilen 30/04/2012 tarihli 2012/169 esas ve 2012/547 karar sayılı “tedavi ve denetimli serbestlik” uygulanmasına ilişkin kararın sanığın duruşmada bildirdiği adresine daha önce geçerli bir tebligat yapılmadan tebligat Kanun"un 35. maddesine göre tebliği usulüne uygun bir tebliğ işlemi olmadığından kesinleşmediği, buna bağlı olarak İstanbul Anadolu 11. Sulh Ceza Mahkemesinin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın 12/02/2014 tarihli temyiz dilekçesinin 30/04/2012 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik  tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle,  itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 07/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.