Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/22841 Esas 2017/13552 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 143.50"şer TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 29.11.2017

KARŞI OY YAZISI
İlk Derece Mahkemesince verilen ilk kararda, davacı kadın yararına hükmedilen 15.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminat miktarı az bulunarak, Dairemizin 30.11.2015 gün 2015/8173 esas 2015/22649 karar sayılı ilamı ile hüküm bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmuş ve davalı kadın yararına bu kez 50.000 TL. maddi, 50.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Ancak, davacı kadın yararına bozmaya uyularak tayin edilen maddi ve manevi tazminat miktarı, bozmadan beklenen amacı karşılamaktan uzaktır.
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile boşanma yüzünden zedelenen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı dikkate alındığında, davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır.
Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m.174/2) tazminat takdiri gerekir. Temyiz edilen hüküm bu yönüyle bozulmalıdır.
Yukarıda açıklanan sebeple, sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.