Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/14619 Esas 2019/2755 Karar Sayılı İlamı

... adına Av. ... ile 1-... Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti. 2-... adlarına Av. ... aralarındaki davada ... 3. İş Mahkemesinden verilen 31.5.2016 günlü ve 2013/252-2016/232 E-K sayılı hükmün, davacı ... davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
“Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 368. maddesi) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden ... Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti. ve ... vekilinin ayrı ayrı temyiz harcı yatırması gerekirken bir tek temyiz harcı yatırdığı, yine davalı ... Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti.nin temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamını ödememiş bulunmaktadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse ilgili ek kararın tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde ise doğrudan iade edilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 25.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.