MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından duruşmalı, davacı vekili tarafından duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.



K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazasından vefatı nedeniyle yakınlarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Müteveffa işçilerin kazaya karışan işyeri aracında yolcu olarak bulundukları ve olayın meydana gelmesinde kusursuz oldukları anlaşıldığından, davalı şirketin kusur durumunun ileride açılabilecek rücu davasında değerlendirilebileceği dikkate alınarak bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Karar tarihi olan 2015 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/1. maddesinde; “ Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda, manevi tazminat yönünden davacılar yararına vekalet ücretine hükmedilirken Tarife"nin 13/1. maddesine uygun davranılmayarak eksik vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Hüküm fıkrasının manevi tazminat yönünden davacılar yararına vekalet ücretinin kararlaştırıldığı 9. bendinin tamamen silinerek yerine;
“ Davacılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden manevi tazminat istemi yönünden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesaplanan 14.200,00 TL nisbi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacı ve davalı"ya yükletilmesine, 09.02.2016 oybirliği ile karar verildi.



















M.O