Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenlerle, temyiz edenin sıfatına, temyiz kapsamı ve nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazası sonucu sürekli iş göremezliği nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 57.212,38 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 25.07.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; bilirkişi kusur raporunda dava konusu zararlandırıcı olayın meydana gelmesinde davalı işverenin % 100 oranında kusuru bulunduğunun belirtildiği, davacı sigortalının sürekli iş göremezlik oranının SGK Maluliyet Daire Başkanlığı ile Yüksek Sağlık Kurulu raporlarında % 14 olarak tespit edildiği, bu orana taraf vekillerinin itirazı üzerine Adli Tıp 3. İhtisas Dairesince düzenlenen raporda % 33 olduğunun belirtildiği, bilirkişi hesap raporunda % 33 sürekli iş göremezlik oranı esas alınarak yapılan hesaplama sonucu tespit edilen tavan zarardan Kurumca davacıya % 14 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin tenzil edilerek 57.212,38 TL karşılanmamış zararı bulunduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanmayan zararların ödetilmesine ilişkin davalarda (tazminat davaları) öncelikle haksız zenginleşmeyi ve mükerrer ödemeyi önlemek için Kurum tarafından sigortalıya veya hak sahiplerine bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin tazminattan düşülmesi gerektiği Yargıtay’ın oturmuş ve yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda, hesap raporunda Kurum tahsislerinin tavan zarar miktarından tenzili isabetli ise de, davacının hükme esas % 33 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden Kurumca davacıya bağlanacak gelirin ilk peşin sermaye değerinin araştırılarak rücuya tabi kısmının maddi zarardan indirilmesi gerekirken, % 14 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin tavan zarardan indirilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.