Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38630 Esas 2016/1350 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/38630
Karar No: 2016/1350
Karar Tarihi: 25.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38630 Esas 2016/1350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıdan 3.447,70 TL'lik alacağın tahsili istenen davada, Tüketici Mahkemesi kısmen kabul kararı vermiş ve bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak davacının temyiz hakkı, karar tarihinde yürürlükte olan kanun hükmüne göre 2.080 TL'yi geçmediği için bulunmamaktadır ve temyiz dilekçesi reddedilmiştir. HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL iken, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren bu sınır 2.080 TL'ye yükseltilmiştir. Kanunlar arasında derdest davalar yönünden nasıl bir uygulama yapılacağına dair açık bir hüküm olmamasına rağmen, yerel mahkeme kararlarından temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte olan kanun hükmünün esas alınması gerektiği belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2015/38630 E. , 2016/1350 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ...Tüketici Mahkemesinden verilen 08/09/2015 gün ve 2014/1066-2015/1177 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 3.469,70 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 08.09.2015 gününde davanın kısmen kabulü ile 3.447,70 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.