Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8888 Esas 2019/4577 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8888
Karar No: 2019/4577
Karar Tarihi: 04.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8888 Esas 2019/4577 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir güzellik salonunda lazer epilasyon işlemi sırasında yaşanan bir olayda, sanıkların taksire dayalı kusurunun bulunmadığını belirterek, taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine karar vermiştir. Ancak hüküm fıkrasında \"sanıkların üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı\" gerekçesi ile beraat kararı verilmesi kanuna aykırıdır. Bu nedenle, hüküm BOZULARAK, sanıkların taksire dayalı kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle ayrı ayrı beraatlerine karar verilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri CMK'nın 223/2-c ve 321. madde, 5320 sayılı Kanun'un 8. madde ve 1412 sayılı CMUK'un 322. madde olarak belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/8888 E. , 2019/4577 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e. maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “2011” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanıkların taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın kusura, eksik incelemeye, yetersiz gerekçe ile beraat kararı verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde güzellik salonunda , sertifikalı güzellik uzmanı sanıkların uyguladığı lazer epilasyon işlemi sırasında katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaralandığı, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulunun 19.08.2013 tarih ve 6155 sayılı raporunda ve Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Genel Kurulunun 30.04.2015 Kurulunun 19.08.2013 tarih ve 888 sayılı raporunda "Bahsi geçen pigmentasyon alanlarının lazer uygulamasına bağlı birinci derece yüzeysel yanık olduğu, bu tip yanıkların her türlü özene rağmen görülebilecek, daha önceden öngörülüp önlenemeyecek komplikasyon olarak nitelendirilebileceği, bu komplikasyon sonucunda geçici ve kalıcı lekelenmelerin görülebileceği göz önüne alındığında davalılara atfedilecek kusur olmadığı mütalaa edilmiş olması karşısında;
Hükmün gerekçesinde sanıkların kusursuz olduğu kanaatine varılarak beraatine hükmedilmesine rağmen, hüküm fıkrasında "sanıkların üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı" gerekçesi ile beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. paragrafının çıkarılarak “Sanıkların taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca ayrı ayrı BERAATİNE,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.