MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça yardım,olası kastla yaralama,


TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanıklar .,.,. hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkemesince hükümler kurulması mümkün görülmüştür.
2) Sanık ,.,.. hakkında maktul . kasten öldürme suçundan kurulan hükmün sanık müdafii ve katılan vekilince; sanık.. hakkında katılan .olası kast altında yaralama suçundan kurulan hükmün sanık müdafiince; sanık . hakkında maktul . kasten öldürmeye yardım suçundan kurulan beraat hükmünün katılan vekilince temyizine hasren yapılan incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . maktul . kasten öldürme; sanık . katılan . olası kast altında yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık . hakkında kusurluluğu etkileyen nedenlerden tahrike ve her iki sanık yönünden takdire ilişen cezaları azaltıcı indirim sebeplerinin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; elde edilen delillerin sanık . hakkında maktul . öldürmeye yardım suçundan mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiilerinin sübuta, haksız tahrikin derecesine, meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında bu madde ile yapılan uygulamalar kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hükmün yargılama giderlerinin yer aldığı fıkrasından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılmasına, sanıklar .,., “40.549 TL” olan yargılama giderleri toplamının “233,49 TL” olarak değiştirilmesine; TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerinin ise "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek
5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA
3) Sanık . hakkında katılan .kasten öldürmeye teşebbüs; sanık . hakkında katılanlar . ve . kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . katılan . kasten öldürmeye teşebbüs suçunun, sanık . katılan .,.,. yönelik eyleminin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanıklar bakımından takdire ilişen cezayı azaltıcı indirim sebeplerinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık . müdafiinin sübuta, o yer Cumhuriyet savcısının suçun vasfına, sanık . müdafiinin ise nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olaydan önce maktul.ile katılan sanık . arasında, .,.,arabasına yumruk atması sebebiyle tartışma çıktığı, tartışmanın ardından .,., evlerine gittiği, tartışmayı haber alan katılan sanık . da yeğeni olan . konutuna gittiği, ardından aynı gün içerisinde . arkadaşları olan katılan sanık ., mağdur. ve 3 arkadaşını yanına alarak tartışma olayını konuşmak amacıyla. konutunun önüne giderek . dışarıya çağırdığı, ancak . oğlu olan . konutun kapısını açtığı, ardından . ,. çekerek kafa attığı, bunun üzerine . "" Baba yetiş beni öldürüyorlar "" şeklinde bağırması ile sanık .,., elinden alarak saklamış olduğu. marka tabancayı alarak dışarıya çıkıp maktul .,., karşı hedef alarak birden fazla ateş ettiği, bu atış sonucu . ölümüne sebebiyet verdiği, . ise bu atışlardan isabet almadığı, . ateş etmesi üzerine sanık . de üzerinde taşımış olduğu tabanca ile sanık . ve yanındakileri hedef alarak birden fazla ateş ettiği ancak kimsenin isabet almadığı anlaşılan olayda;
A) Sanık. sanıklar .,., kasten öldürmeye teşebbüs suçu bakımından;
aa) Sanığın arkadaşına ve kendisine yönelmiş, gerçekleşen ve tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anki hal ve şartlara göre, saldırıyla orantılı bir şekilde defetme zorunluluğunda bulunmasına rağmen, bu sınırı mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaşla aştığı anlaşıldığı halde, TCK.nun 27/2 ve CMK.nun 223/3-c maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi yerine, yazılı şekilde delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, TCK.nun 81, 35, 29 ve 62 maddelerinden hüküm kurulması,
ab) Kabule göre de; sanığın eylemi neticesinde katılan sanıkların isabet almaması karşısında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde suça teşebbüs hükümlerini düzenleyen ve 9-15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nun 35. maddesinin uygulanması sırasında alt sınıra yakın bir ceza tayini yerine, en ağır hallerde uygulanabilecek olan 15 yıl hapis cezası tayini ile fazla ceza belirlenmesi,
B) Sanık . katılan sanık . kasten öldürmeye teşebbüs suçu bakımından;
ba) Gerekçeli kararda sanığın eylemini, katılan sanık. ve maktulden kaynaklanan haksız hareket sonucunda gerçekleştirdiği belirtilmesine rağmen sanık hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmayarak hükümde çelişki oluşturulması,
bb) Kabule göre de; sanığın eylemi neticesinde katılanın isabet almaması karşısında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde suça teşebbüs hükümlerini düzenleyen ve 9-15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nun 35. maddesinin uygulanması sırasında alt sınıra yakın bir ceza tayini yerine, en ağır hallerde uygulanabilecek olan 15 yıl hapis cezası tayini ile fazla ceza belirlenmesi,
C) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde sanıktan tahsiline karar verilmesi,
D) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 14/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
14/03/2016 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar .
.,.,. müdafiileri Avukat .,., yokluklarında, 24/03/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.