Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, yol ve yemek yardımlarının prime esas kazanca dâhil olmadığının tespiti ile Kurumca haksız olarak tahsil edilen primlerin yasal faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesi uyarınca; "Hâkim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Aynı Kanunun 294-301 maddelerinde ise mahkeme kararlarının nasıl olması gerektiği belirlenmiştir. Bu düzenlemelere göre Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Kanunun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükümleri öngörülmüş olup, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması, zorunludur.
Davacı şirketin, 01.05.2008 - 31.01.2009 tarihleri arasında bünyesinde çalışan sigortalılara ödenen yemek ve yol yardımlarının, 506 sayılı Kanunun 77/2. md.si gereğince sigorta primine esas kazanca dahil edilmemesi gerektiğini beyanla, Kurum tarafından yasal dayanağı olmaksızın yanlış ve yersiz olarak alınmış sigorta primleri ile işsizlik sigortası primlerine ilişkin şimdilik 1.000,00 TL’nin, her aya ait primin Kuruma yatırıldığı tarihi takip eden ay başından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ettiği davada, Mahkemece dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunda, dosyada mevcut 01.05.2008 - 30.09.2008 tarih aralığına alişkin ücret bordrolarının incelenmesinde, davacı şirket tarafından, ödenen yol yardımı ödemelerinden işveren hissesine toplamda 2.370,16 TL fazladan kesinti yapıldığının tespit edildiği, 01.05.2008 - 30.09.2008 tarih aralığında nakden yemek yardımı ödemesi yapılmamış olduğundan, yemek yardımı ödemelerinden fazladan sigorta primi ile işsizlik sigortası primi kesilmesinin söz konusu olmadığı yönünde görüş bildirilmesi üzerine, davacı tarafından sunulu 09.05.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile, dava değeri yönünden talebini 2.370,16 TL ıslah ettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece verilen kararda, davanın kabulüne denmek suretiyle 2.370,16 TL nin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmiş olması, davacı yanın, 01.05.2008 - 31.01.2009 tarih aralığına ilişkin belirtilen tarih aralığına ilişkin talebine konu alacağın yemek yol yardımına ilişkin olması ve istemine ilişkin tutar yönünden sadece miktar olarak arttırma talebinde bulunduğu hususları dikkate alındığında, tam kabul şeklinde hüküm kurulmuş olması hükmü kendi içinde çelişkili kılacağından, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Ayrıca primlerin yatırıldığı ayı takip eden ay başından iadenin yapıldığı ayın başına kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine şeklinde hüküm kurulması gerekirken mevcut şekilde hüküm kurulması da hatalı olmuştur.
O hâlde, davalı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları nazara alınmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.