Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/12993 Esas 2014/22889 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 13/05/2014
Numarası : 2013/11-2014/308

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı vekili, davacının fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanları nazara alınarak davacının yaptığı iş ve çalıştığı işyerinin fazla çalışmaya elverişli olduğu tespit edilmiş, davacının davalı işyerinde haftanın 5 günü 08.30-19.30 saatleri arasında günde 11 saat çalıştığı, 1.5 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde davacının günlük çalışma süresinin 11-1,5=9,5 saate denk geleceği, bunun da haftalık 5x9,5=47,5 saate denk geleceği, ayrıca ayda bir defa cumartesi günü çalışmasından kaynaklanan 4 saatlik çalışma da eklendiğinde, davacının davalı işyerindeki toplam çalışma süresinin 47,5+1=48,5 saat olduğu, böylece haftalık yasal çalışma süresi olan 45 saatten 3,5 saat fazla çalışıldığı, ancak davacının yılın son iki ayında her cumartesi günü çalıştığı dikkate alınarak, davacının yılın son iki ayında haftalık 7,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de; davacının yıllık izin kullandığı zamanlar fazla çalışma hesabında dikkate alınmamıştır.
Mahkemece, fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanmasında davacının yıllık izinde olduğu zamanların dışlanması için bilirkişiden ek rapor alınmalı, bundan sonra sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece bu yön gözetilmeden karar verilmesi isabetsiz olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.