Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14228 Esas 2018/4852 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14228
Karar No: 2018/4852
Karar Tarihi: 02.04.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14228 Esas 2018/4852 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet kararını incelendi. Sanık suçlamaları kabul etmemiş, suç eşyalarına dair kanıt bulunamamıştır. Tanıkların ifadelerindeki çelişkiler ve delillerdeki kısmi benzerlikler nedeniyle sanık aleyhinde yeterli delil bulunmadığından şüpheden sanık yararlanır prensibi uyarınca sanığın suçlarından beraatine karar verilmesi gerektiği hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hırsızlık suçu için Türk Ceza Kanunu Madde 142, konut dokunulmazlığı ihlal suçu için Madde 198, mala zarar verme suçu için Madde 152 kullanılmıştır.

13. Ceza Dairesi 2016/14228 E. , 2018/4852 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’in aşamalarda alınan savunmasında suçlamaları kabul etmediği, soruşturma aşamasında sanığın evinde yapılan aramada suç eşyalarının bulunamadığı, olay yeri inceleme görevlileri tarafından suç mahallinden elde edilen vücut izlerinin sanığa ait olduğuna dair bir tespit yapılamadığı, tanık Fadime"nin soruşturma aşamasında alınan ifadesinde sanığın kendisini otogardan aldıktan sonra gezmelerinin ardından eve bıraktığını , suç saati olarak tespit edilen saatten sonra 20:00 sularında evden çıktığını beyan ettiği, sanığın ilk ifadelerinde tanığı eve götürdükten sonra evden hiç çıkmadığını beyan ettiği, olay yeri kamera kayıtlarının kolluk görevlileri tarafından incelendiğinden kendilerince tanınan ve bilinen şahıslardan olması nedeniyle sanık olduğunun tespit edildiği, sanığın görüntülerdeki şahsın kendisi olmadığını beyan ettiği, sanığın alınan fotoğrafları ile kamera kayıtlarında görünen şahsın aynı şahıs olup olmadığının tespiti açısından Ankara Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan raporda fotoğrafların incelenmesi neticesinde kısmi benzerlikler bulunmakla birlikte menfi ya da müsbet yönde görüntülerdeki şahsın sanık olduğuna dair beyanda bulunamayacağının tespit edildiği, ayrıca TIB’den gelen müzekkere cevabında baz sinyal tespiti yapılamadığı hususları gözönüne alındığında sanık aleyhinde üzerine atılı suçları işlediğine dair mahkumiyetine yeter delil bulunmadığından , şüpheden sanık yararlanır ilkesi uyarınca sanığın üzerine atılı suçlardan beraatine karar verilmesi yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 02.04.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.