Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/39345 Esas 2016/1300 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile 1-...vekili avukat ..., 2-...vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 23/06/2015 gün ve 2014/11-2015/694 sayılı hükmün davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı ... yetkili satıcısından cep telefonu satın aldığını, telefonun ön camının kırıldığını, ürünün ayıplı olduğunu, servise yollandığını ve tamir edilmediği halde kendisinden 291,00 TL tamir bedeli tahsil edildiğini beyanla, satış bedeli olan 2.280,00 TL nin faturaya yansıtılmaksızın iptali ile alınan 291,00 TL tamir bedelinin faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Verilen karar davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Eldeki davada talep edilen miktar satış bedeli olan 2.280,00 TL ve tamir bedeli olarak alınan 291,00 TL olup, mahkemece, davanın talep edilen 291,00 TL lik tamir bedeli yönünden konusuz kalması nedeniyle reddine karar verilmiştir. Davalı... tarafından konusuz kalan 291,00 TL lik kısım yönünden vekalet ücreti talepli olarak karar temyiz edilmiş olup, bu kısım karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 27,70 TL harcın istek halinde iadesine, 25/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.