Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8872 Esas 2019/4566 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında CMK"nın 223/2-b maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/5. maddesinde yer alan, "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, somut olayda beşinci fıkra kapsamına girecek şekilde bilinçli taksir halinin gerçekleşmediği, adli raporlar incelendiğinde, olay nedeniyle 6. derece kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanan katılanın, hastaneye bilinci açık olarak geldiği, olay günü alınan 06.09.2013 tarihli ilk beyanında olayı ayrıntıları ile anlatıp olay nedeniyle kimseden şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, daha sonra soruşturma aşamasında vekili aracılığı ile şikayetçi olup kovuşturma aşamasında katılma talebinde bulunması üzerine verilen katılma kararı usulsüz olup bu sıfatla hükmü temyiz hakkı da bulunmadığından 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin isteme aykırı olarak REDDİNE; 04/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.