Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27477 Esas 2022/2757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihali
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine, suça sürüklenen çocuğun nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyeti ile konut dokunulmazlığının ihali suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, Dairemizin 2021/27472 Esasında kayıtlı bağlantılı dosyayla birlikte yapılan değerlendirmede evrak tetkik edildi.
Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve aynı Kanunun 264. maddesine göre bu karara yönelik temyiz istemi itiraz kabul edilerek bu hususun mahallinde merciince değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldığından, sanık hakkında atılı suçlardan ve suça sürüklenen çocuk hakkında ise nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükümlerle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamında yer alıp, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığınca düzenlenen 17.06.2013 günlü, 52/2013 sayılı heyet raporuna göre kendisinde orta derecede zeka geriliği bulunan mağdurenin fiile karşı beden ve ruh bakımından kendisini savunamayacağının belirtilmesi nedeniyle mağdurenin vasisi olup olmadığı araştırılıp, bulunduğu takdirde vasiye aksi halde tayin edilecek yeni vasiye gerekçeli kararın tebliği hususunda Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince verilen 24.11.2020 gün ve 2016/6956 Esas, 2020/5218 sayılı tevdi kararına istinaden mahallinde tayin edilen vasinin, yapılan tebligata rağmen söz konusu hükmü temyiz etmemesi karşısında, mağdureye tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ile suça sürüklenen çocuk haklarında nitelikli cinsel saldırı ve sanık hakkında ayrıca konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 102/2, 102/3a-3d-43/1,31/3. maddelerine göre belirlenen 8 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapıldığında 7 yıl 3 ay 15 gün yerine 6 yıl 15 ay 15 gün hapis cezasına
hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ile suça sürüklenen çocuk müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.