Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2733 Esas 2018/2673 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2733
Karar No: 2018/2673
Karar Tarihi: 27.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2733 Esas 2018/2673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık resmi belgede sahtecilik suçu ile mahkum edildi. Ancak, temyiz itirazları üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesi, mahkemenin açıklanması istenen hükümde hukuka uygunluk bulunmadığını belirterek, kararı bozdu. Bozma nedenleri arasında, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmaması halinde, cezanın açıklanmasının geri bırakılabilmesi için belirli şartların yerine getirilmesi gerektiği, adli emanetin müsadere edilmesi gerektiği, yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın altındaki tutarın hazineye yükletilmesi gerektiği ve sanığın hak yoksunluğunun uygulanamayacağı hükümlerinin göz ardı edilmesi yer alıyor. Bu nedenle, mahkemenin kararı bozuldu ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise, CMK'nın 231/5. maddesi, TCK'nın 62. maddesi, CMK'nın 324/4. maddesi ve 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi, TCK'nın 53/3. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi gösterildi.

11. Ceza Dairesi 2018/2733 E. , 2018/2673 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5271 sayılı CMK"nın 5728 sayılı Yasa ile değişik 231/5. maddesi uyarınca 2 yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması gerekmektedir. Buna göre suç tarihi itibarıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkası bulunmayan, hakkında TCK"nın 62. maddesi gereğince cezasından indirim yapılarak hapis cezası ertelenen ve 18.12.2013 tarihli oturumda hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebinde bulunan sanık hakkında "şartları oluşmadığı" şeklindeki yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Adli emanetin 2013/89 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine hükmolunması,

3-Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kalması nedeniyle hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki hak yoksunluğunun uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasaya 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.