MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı ... ile 21.01.2010 tarihinde imzaladıkları sözleşme ile davalı şirketin inşa etmekte olduğu 30 dairelik binanın mantolama, dış sıvalar, alçı sıvalar, kara sıvalar, şaplar, fayans ve seramik işlerininin 107.000,00 TL karşılığında yapmak üzere anlaştıklarını; sözleşme gereği yapması gereken tüm işleri eksiksiz olarak yapıp davalılara teslim ettiği halde, kendisine ödenmesi gereken bakiye 46.207,00 TL"nin ödenmediğini, bu nedenle davalı hakkında başlatmış olduğu icra takibinin davalının itirazı ile durduğunu, ayrıca sözleşme dışı ilave iş olarak 20 adet dairenin mutfağına kara sıva üzerine 2. kez bir sıva daha yapıldığını ve bu ilave işin bedelinin de ödenmediğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, sözleşme kapsamındaki işler için 39.000,00 TL ve ilave işler için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 40.000,00 TL"nin binanın davalılara teslim tarihinden, kabul edilmez ise icra müdürlüğünce ödeme emrinin davalıya tebliğ tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 3.352,50 TL"nin 11/02/2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı eldeki dava ile sözleşme kapsamında yapmış olduğu işler nedeniyle bakiye alacağı ile sözleşme dışı yapmış olduğu ilave işlerin bedelinin tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, karar gerekçesinde davacının bakiye alacağının 46.207,00 TL olduğu, ayıplı işlerin bedeli düşüldüğünde davacının davalıdan 42.854,50 TL alacağı kaldığının anlaşıldığı halde kısa kararda sehven 3.352,50 TL üzerinden davanın kabulüne karar verildiği açıklanmış, hüküm kısmında, 3.352,50 TL"nin 11/02/2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu" nun 2009/19-109 Esas ve 2009/123 Karar sayılı ilamında değinildiği üzere, 10.04.1992 tarih, 1991-7 Esas 1992-4 Karar Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı, hâkimin tefhim etmiş olduğu kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olması gerektiğini öngörmektedir. Yargı erkinin görev ve yetkisi, Anayasa ile yasaları amaçlarına uygun olarak yorumlayıp uygulamak, keza İçtihadı Birleştirme Kararlarının bağlayıcılığını gözetmekten ibarettir. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiye cevaz verilmemesinin amacı, kamunun mahkemelere olan güveninin sarsılmamasına yöneliktir. Tefhim edilen hüküm başka, gerekçeli karardaki hüküm başka ise bu durumun mahkemelere olan güveni sarsacağı tartışmasızdır.
Öyle ki, İçtihadı Birleştirme Kararında bu konuya çok büyük bir önem verilmiş, çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde, başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın, kararın salt bu nedenle bozulması gerektiğine işaret edilmiştir. Ayrıca 6100 sayılı HMK"nın 297 maddelerinde hüküm fıkrasında nelerin yer alacağı açıklanmış; 297. maddesinin son fıkrası ile "Hüküm sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir" hükmü getirilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, açıklanan yasal düzenleme gözetilmeyerek; gerekçe ile gerekçeli kararın hüküm fıkrası arasında çelişki oluşturulması, HMK" nun 297/son madde ve fıkrası gereğince hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
2-Bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birince bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan 38,00 TL harcın istek halinde iadesine, 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.