Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13706 Esas 2018/2671 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13706
Karar No: 2018/2671
Karar Tarihi: 27.03.2018

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13706 Esas 2018/2671 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, İçişleri Bakanlığı'nın sahte nüfus cüzdanı ve sürücü belgesini kullanarak dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddiasıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılandı. Dosyada sanığın gözetilmeden MERNİS adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldı ve temyiz talebi kabul edildi. Ancak mahkeme, sanığın suçunun nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delil takdirinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğunu gözetmeden mahkumiyet kararı verdi. Bu nedenle, hüküm yasaya aykırı bulundu ve mahkeme kararı bozuldu.
Kanun maddeleri: 7201 Sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi, 6099 Sayılı Yasa'nın 3. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 158/1-d maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/13706 E. , 2018/2671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl Karar :Mahkumiyet
Ek Karar : Temyiz İsteminin Reddi

7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre; tebligat muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 Sayılı Yasa"nın 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Dosya incelendiğinde talimat yoluyla alınan savunmasında Antalya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda olduğunu beyan etmesi nedeniyle sanığın önce sorgusunda bildirdiği adrese tebligat yapılması bundan sonuç alınamaması halinde MERNİS adresine tebligat yapılması gerektiği gözetilmeden doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğin usulsüz olduğu ve temyiz süresini başlatmayacağı anlaşılmakla, temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü gerektiği cihetle, hukuki dayanaktan yoksun olarak verilen "temyiz talebinin reddine" dair 14/11/2013 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın İçişleri Bakanlığının maddi varlıklarından olan sahte nüfus cüzdanı ile sürücü belgesini kullanmak suretiyle yüklenen dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia olunması karşısında; sübutu halinde eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 158/1-d maddesinde öngörülen “kamu kurumu aracı kılınmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık” suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde “dolandırıcılık”, “resmi belgede sahtecilik ” suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarları itibarıyla kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 27.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.