Konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5962 Esas 2018/3397 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5962
Karar No: 2018/3397
Karar Tarihi: 12.03.2018

Konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5962 Esas 2018/3397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan hüküm giyen bir sanığın temyiz başvurusunu değerlendirir. Mahkeme, sanığın mağdur ile ölünceye kadar bakma sözleşmesi yaparak birlikte yaşadıkları evde kaldıklarını ancak mağdurun sözleşmeyi tek taraflı olarak feshettiğini belirtir. Sanığın evde kalmaya devam etmesinin mağdur açısından konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunu oluşturmayacağına karar verir. Ancak, TCK'nın 43/1 maddesine göre zincirleme suçların birden fazla işlenmesinin gerekli olduğunu belirtir ve sanığın fazla cezalandırıldığına hükmederek kararı bozma kararı verir. Kanun maddesi olarak TCK'nın 43/1 maddesi açıklanmalıdır.

18. Ceza Dairesi 2016/5962 E. , 2018/3397 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın mağdurla aralarında akdettikleri ölünceye kadar bakma sözleşmesine istinaden birlikte yaşadıkları ve konut olarak aynı evi kullandıkları, mağdurun tek taraflı irade beyanı ile ölünceye kadar bakma sözleşmesini feshettiği, tarafların aralarında imzaladıkları sözleşmenin her iki tarafa da belirli yükümlülükler yüklediği ve bu sözleşmenin mağdur tarafından tek taraflı irade beyanıyla fesedilmesinin tek başına sanığın konut olarak kullandığı evde kalmaya devam etmesinin mağdur açısından konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunu oluşturmayacağından sanığın beraatı yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanabilmesi için, bir suç işleme kararıyla, değişik zamanlarda aynı kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi gerekli olup, sanığın, araya belli bir zaman aralığı girmeksizin aynı eylemin devamı niteliğindeki eylemlerinden dolayı hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas mahkemesine gönderilmesine, 12/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.