Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/9332 Esas 2019/3293 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9332
Karar No: 2019/3293
Karar Tarihi: 14.03.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/9332 Esas 2019/3293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının temyiz dilekçesinin reddine karar vermiştir. Temyiz dilekçesi, davanın esasına yönelik olması nedeniyle, tavzih kararına ilişkin olmadığı için, temyiz süresinin başlangıcının tavzih kararının tebliğ alındığı tarih olarak kabul edilemeyeceği belirtilmiştir. Kararda, temyiz süresinin 15 gün olduğu ve temyiz süresi geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sonuç olarak, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddelerine gelince, kararda 3156 sayılı Yasanın 20. maddesiyle değiştirilen HUMK’nun 432/1. maddesi ile 440/III-1 maddesi anılmıştır. 3156 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girdiği 6.4.1985 tarihinden itibaren verilen kararlarda temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmiştir. İçtihadı Birleştirme Kararı’na göre, temyiz süresi geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. HUMK’nun 440/III-1 maddesi ise, karar düzeltme yolu kapalı olduktan sonra temyiz dilekçesi verilmesine izin verilmemesini ifade etmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2016/9332 E. , 2019/3293 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 14/07/2015 tarih ve 2011/647-2015/315 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

14.07.2015 günlü ilam temyiz eden davacı tarafa 21.08.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı 01.09.2015 tarihinde düzeltme talep etmiş, Mahkemece 25.12.2015 tarihinde tavzih kararı verilmiş ve söz konusu karar taraflara tebliğ edilmiş, davacı tarafından temyiz dilekçesi 25.02.2016 tarihinde verilmiştir.
Mahkemece verilen tavzih kararı davacı tarafça 09.02.2016 tarihinde tebliğ alınmış ve 25.02.2016 tarihinde temyiz yoluna başvurulmuş ise de; temyiz dilekçesinin tavzih kararına ilişkin olmayıp, davanın esasına yönelik olması nedeni ile temyiz süresinin başlangıcının tavzih kararının tebliğ alındığı tarih olarak kabulüne olanak yoktur.
3156 sayılı Yasanın 20. maddesiyle değiştirilen HUMK."nun 432/1. maddesi uyarınca yasanın yürürlüğe girdiği 6.4.1985 tarihinden itibaren verilen kararlarda temyiz süresi 15 gündür. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 1. 6. 1990 gün ve esas 1989/3, karar 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, temyiz süresi geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 14/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.