Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6002 Esas 2019/4550 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmün beraat olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
1958 doğumlu olup, yakınlarının beyanlarına göre eskiden beri kalbinde ritim bozukluğu olan mağdur ..."nin 19.06.2012 günü göğüs ağrısı nedeniyle .... Hastanesine başvurduğu, burada Kardiyoloji Uzmanı Doktor ... tarafından yapılan tetkikler sonucu koroner anjiyografi önerilerek anjiyo yapılması için .... Hastanesine sevk edildiği, mağdura 20.06.2012 günü saat 12.00-13.00 sularında .... Hastanesinde Kardiyoloji ve Dahiliye uzmanı sanık Dr. ... tarafından anjiyo işlemi yapılması akabinde durumu normal olan mağdurun aynı gün saat 21.30 sularında baş ağrısı, bulantı, kusma ve bilinç bulanıklığı gelişmesi üzerine yapılan tetkiklerde beyin kanaması geçirdiği anlaşılarak 21.06.2012 günü saat 00.30 sularında beyin cerrahisi uzmanınca ameliyata alındığı, mağdurun takip eden süreçte uzun süre hastanelerde tedavisinin devam ettiği, %99 ağır özürlü ve bakıma muhtaç hale gelen mağdurun kendisine yanlış teşhis ve tedavi konulduğu iddia edilen olayda;
28.05.2013 tarihli Bilimsel Mütalaada; mağdurun hastalığının tanısı ile tetkik ve tedavi sürecinde tıbbi prosedürlere uygun davranıldığı, anjio endikasyonu ve ortaya çıkan komplikasyon açısından bu süreçte rolü olan sağlık personeline atfedilecek herhangi bir kusur veya ihmalin bulunmadığı görüşünün belirtildiği;
Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulunun 01.12.2014 tarihli raporunda; hastanın başvuru yakınmaları, EKG bulguları ve altta yatan hastalıkları (diabet, hipertansiyon) ile akut koroner sendrom olarak değerlendirilmesinin uygun olduğu, ileri tanı amacıyla koroner anjiografiye yönlendirilmesinin uygun bir yaklaşım olduğu, akut koroner arter sendromlarında antiagregan/antikoagulan uygulamalarının (kanı inceltmenin/sulandırmanın) tedavinin önemli bir parçası olduğu, koroner arter hastalığı ile beyin kanaması hastalıklarının risk faktörlerinin (hipertansiyon, diyabet) önemli ölçüde örtüştüğü, beyin kanamasının, risk faktörleri taşıyan bir hastada antiagregan/antikoagulan uygulamaları ile kolaylaşmış olabileceği ve bu durumun riskli hastada gelişmiş bir komplikasyon olarak değerlendirildiği, beyin kanamasına müdahalenin zamanında ve uygun olarak yapıldığı, hastanın kardiyolojik ve nöroşirürjik müdahalesini yapan sağlık personeline atfedilecek herhangi bir kusur veya ihmalin bulunmadığı görüşüne yer verildiği anlaşılmakla;
Tüm dosya kapsamı ve bilirkişi raporlarındaki tespitlere göre, sanıkların, tanı, tedavi ve takip aşamalarındaki uygulamalarında bir eksiklik bulunmadığının, bu suretle sanıkların kusurunun bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanıkların beraatine ilişkin Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılarak ve bu nedenle tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanıkların taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin eksik incelemeye ve sanıkların mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle beraata ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 04.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.