Mahkemesi : Düzce İş Mahkemesi
Tarihi : 25/03/2014
Numarası : 2011/119-2014/265

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı işyerinde günde 12 saat çalıştığı halde işveren tarafından 11/01/2011 tarihinde her türlü hakkından feragat ettiğine dair ibraname imzalatılmak istendiğini, imzalamaması üzerine psikolojik baskıya maruz kaldığını, bu nedenlerle iş akdini haklı nedenle 07/02/2011 tarihinde feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, manevi tazminat, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili, ücret ve ikramiye alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, mobbing iddiasının gerçek dışı olduğunu, davacının iş sözleşmesini haksız feshettiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini fazla mesai alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ek bilirkişi raporunda davacının zamanaşımı nedeniyle fazla mesai alacağının 1.055,07 TL olduğunun hesaplandığı, mahkeme karar gerekçesinde ek bilirkişi raporunda fazla mesai alacağının 1.055,07 TL hesaplandığı ve ek rapora itibarla hüküm kurulduğu belirtilmiş olmasına rağmen davacının 3.200,00 TL fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Fazla çalışma alacağının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre taktir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir.
Somut olayda; davacının fazla çalışma yaptığı ve genel tatillerde çalıştığı tanık beyanlarına dayanarak hesaplanmış ve mahkemece hüküm altına alınmıştır. Tanık beyanları takdiri delil olup davacının çalışma süresince devamlı fazla mesai yapması ve genel tatillerde çalışması da hayatın olağan akışına uygun olmadığından fazla çalışma ve genel tatil ücret alacaklarından uygun görülecek oranda indirim yapılması gerekir.
Anılan yön gözetilmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 17/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.