MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında sanığın, üzerine atılı suçlamayla ilgisinin bulunmadığını, faturaların gerçek bir ticari ilişki sonucu düzenlendiğini savunması; sanığın şirketinin faaliyete başladığı ilk aylardan itibaren çok yüksek KDV matrahlarının beyan edilmesi, yapılan yoklamalarda tespit edilen iş yerleri büyüklüğünün, demirbaşların niteliğinin, çalıştığı ifade edilen işçi sayısının, iş yerlerinde tespit edilen emtia miktarının, beyan edilen iş hacmi ile orantılı olmaması, şirketin sermayesi ile orantılı olmayan cirolarının bulunması, çok yüksek ciroların bulunmasına rağmen neredeyse dönem sonunda hiç stoğunun bulunmaması, Ba formunda tespit edilen alışların yapıldığı mükelleflerin üçü hariç tamamının sahte belge düzenleyicisi veya sahte belge düzenleme dolayısıyla özel esaslara tabi mükelleflerden oluşması, vergi tekniği raporunda belirtilen Ba-Bs karşılaştırmasında sanığın düzenlediği faturaları kullandığı tespit eden şirketler hakkında karşıt inceleme yapılmadığının anlaşılması, ayrıca; sahte fatura kullanma suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından öncelikle sanığın faturalarını kullandığı tespit edilen şirketlerden suça konu fatura asılları ya da onaylı örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması ve incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, faturaların unsurlarının tam olduğunun belirlenmesi halinde varsa sanığın düzenlediği faturaları kullanan şirketler hakkında düzenlenen vergi tekniği ve ek raporları getirtilerek şirket yetkilileri hakkında bu faturalardan dolayı kamu davaları açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının belirlenmesi halinde gerekli belgelerin onaylı örneklerinin dosya arasına konulması, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgelerinin ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin karşılaştırmalı inceleme yaptırılarak saptanıp bu kapsamda faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler tanık olarak dinlenerek sözü edilen faturaları kimden ve hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıklarının ve bunlarla ilgili belgeler olup olmadığının sorulması, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumun değerlendirilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.