MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adli sicil kaydında Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 04/03/2010 tarihli, 2009/928 esas ve 2010/219 karar sayılı 02/04/2010 tarihinde kesinleşen 5237 sayılı TCK’nın 86/2,86/3-e maddeleri uyarınca kasten yaralama suçundan verilen 7 ay 15 gün hapis cezasının tekerrüre esas olmasına rağmen sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/04/2015 gün ve 2014/833- 2015/98 sayılı kararında da belirtildiği üzere sanığın, şikayetçinin sokak üzerinde kaldırıma direksiyon kilidiyle kitleyerek park etmiş olduğu motosikleti çalması şeklindeki eyleminin; 5231 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılması,
2-Şikayetçinin kolluktaki ifadesinde; motosikletini saat 20.45 sıralarında sokak üzerinde kaldırıma direksiyon kilidiyle kitleyerek park etmiş olduğunu ve aynı gün saat 22.50 sıralarında motosikletinin çalındığını farkettiğini beyan ettiği ve suç tarihinde yaz saati saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP"tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 21.25"de başladığının anlaşılması karşısında; eylemin işlendiği saatin kesin olarak bilinmemesi nedeniyle kuşkudan sanık yararlanır ilkesi gereğince, hırsızlık eyleminin gündüz gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan cezada aynı Kanun’un 143. maddesi gereğince artırım yapılması
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.