Mahkemesi : Bursa 6. İş Mahkemesi
Tarihi : 17/04/2014
Numarası : 2011/200-2014/193

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı firmanın Bursa Şubesi depo bölümünde 1998 yılından itibaren istihbaratçı olarak çalıştığını, hafta sonu, resmi ve dini bayram ücretlerinin ödenmediğini, fazla mesai istemeyeceğine dair belgeler imzalatıldığını, bilgi vermeksizin ve rızası alınmaksızın görevinden alınarak daha düşük bir maaşla şoför olarak çalışmak zorunda bırakıldığını, aksi halde istifa etmesinin istendiğini, bunun üzerine 02/12/2010 tarihinde Bursa 8. Noterliği"nin 14226 yevmiye nolu ihtarnamesi ile iş akdinin feshedildiğini, davalı firmanın haksız ve kötü niyetli olduğunu, bu nedenle davacı tarafından iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve ikramiye alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının emekli olacağını söyleyerek işyerinden ayrıldığını, bir daha işe dönmediğini, Noter aracılığıyla işe dönmesi yolundaki ihtara da cevap vermediğini, işçinin işyerini terk etmek suretiyle iş akdine fiilen son vermesi halinde ihbar ve kıdem tazminatı ödenmeyeceğini, davacının hem ihbar tazminatı talep etmesinin hem de iş akdine haklı nedenle son verdiğini bildirmesinin çelişki olduğunu ücretin taraflar arasında geçerli ve imzalı sözleşme ile belirlendiğini, fazla çalışma ücretinin kararlaştırılan ücrete dahil aldığını, çalışma süresince bordroya itiraz vaki olmadığını, Yüksek Mahkemenin konu ile ilgili kararlarında sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve hafta tatili alacağının ödendiğinin varsayılacağını, bu aylar için sonradan fazla çalışma ve tatil ücreti talep edilemeyeceğini, öte yandan günde 15-16 saat çalıştığı yolundaki iddianın gerçek dışı olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 01/07/1998-02/12/2010 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığı, davacının iddiası, tanıklarının bunu doğrulayan beyanları, dosyaya sunulan listeler ve emsal ücret araştırma yazısı nazara alınarak günlük brüt ücretinin 80,94 TL olduğu, davacının iddiasına, tanık beyanlarına ve dosya kapsamına göre davacının iş akdini 4857 sayılı İş Kanununun 24/II-e-f maddeleri gereğince haklı olarak feshettiği, davacının iddiası ve tanık beyanları nazara alınarak davacının haftanın 7 günü, sabah 08:00, akşam 22:00-22:30 saatlerinde çalıştığı, haftalık 45 saati aşan 35,5 saat fazla çalışma yaptığı, dini bayramların ilk 2 günü dışındaki bayram genel tatil günlerinde çalıştığı, ancak hesabın tanık anlatımlarına dayalı olması, bir insanın izin, rapor gibi zorunlu nedenlerle kendisine ayırması gereken zaman, sürekli aynı tempoda çalışılamama gerçeği dikkate alınarak fazla mesai ücreti hesabının takdiren %40 oranında, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hesabının takdiren %20 oranında hakkaniyet indirimine tabii tutulması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
HMK’nun 26.maddesine göre Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Davacı dava dilekçesinde hafta tatili ücreti talep etmemiştir. Bu nedenle hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ücreti hesaplanırken davacının hafta tatilinde yaptığı çalışmaların tamamının fazla mesai ücreti hesabında dikkate alınması hatalıdır. Mahkemece bilirkişiden ek rapor alınarak davacının hafta tatilinde yaptığı 7,5 saati aşan çalışmaların fazla mesai hesabında dikkate alınması istenmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir,
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.