Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Tüm sanıklar hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK"nın 62, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ..."ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümlerin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dairemizin 26/09/2013 tarihli ve 2013/16796 Esas, 2013/21718 Karar sayılı ilamı ile, Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/02/2010 tarihli ve 2008/358 - 2010/39 sayılı kararının, sanıklar hakkında 2863 sayılı Kanunun 74/2. maddesi gereğince cezalandırılmaları için dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca sanıklara ek savunma hakkı tanınmadan, daha ağır cezayı gerektiren aynı Kanunun 74/1. maddesi uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle kanun yararına bozulduğu, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinde açıklandığı üzere “kanun yararına bozma” nın, istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümler için uygulanma olanağı bulunan olağanüstü bir kanun yolu olduğu dikkate alındığında, sanıklar ... ve ... hakkında daha önce verilen hükmün kesinleşmiş olması nedeniyle dava zamanaşımının mümkün olmadığı kabul edilmiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların, haklarında açılan davanın zamanaşımına uğradığına, delillerin yeterince değerlendirilmediğine, lehlerine olan hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükmün incelenmesine gelince;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 2863 sayılı Kanunun 74/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 67/4. maddesi uyarınca en fazla yarısına kadar uzayacağından, suç tarihi olan 05/03/2007 tarihinden itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE, 04/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.