Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3038 Esas 2018/2654 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3038
Karar No: 2018/2654
Karar Tarihi: 27.03.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3038 Esas 2018/2654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle sanık yargılanmıştır. Ancak, suç tarihi olarak gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan 2005 tarihinin yerine 21.01.2006 tarihini kullanmak gerektiği karara bağlanmıştır. Sanığa yüklenen suçun cezasının üst sınırı itibariyle yapılan değerlendirme sonucunda, dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır. Bu nedenle yapılan temyiz itirazları yerinde görülerek hüküm BOZULMAKLA BERABER, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadan sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. ve 66/1-e, 67/4. maddeleri
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri

11. Ceza Dairesi 2016/3038 E. , 2018/2654 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle, suç tarihi “21.01.2006” olacağından, gerekçeli karar başlığında "2005" olarak yanlış yazılan suç tarihinin, mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 27.03.2018 tarihinde oybirliyle karar verildi.