Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11333 Esas 2018/3582 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11333
Karar No: 2018/3582
Karar Tarihi: 15.05.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11333 Esas 2018/3582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, sigortalı bir ineğin infertilite hastalığı sonucu kesildiğini ve söz konusu ineğin satın alındığını belirterek hayvan bedelinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise, infertiliteye bağlı mecburi kesimlerin teminat dışı olduğunu savunarak davanın reddedilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabul edilmesine ve belirli bir miktarın ödenmesine karar vermiştir. Davalı, kararı temyiz etmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Kanunu
- Sigorta Kanunu

11. Hukuk Dairesi 2016/11333 E. , 2018/3582 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/05/2016 tarih ve 2013/593-2016/366 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ..."a ait sigortalı düve cinsi ineğin infertilite hastalığı sonucu zorunlu olarak kesildiğini, söz konusu ineklerin .... Tarım Hayvancılık Veterinerlik Tic. San. Ltd. Şirketinden düve (gebe) olarak satın alındığını, gebe olduklarına ilişkin ultrason kayıtları kurtulan Tarım İlçe Müdürlüğü’nde bulunduğunu ileri sürerek hayvan bedelinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, infertiliteye bağlı mecburi kesimlerin teminat dışı olduğunu, davacıların taleplerinin haksız olduğunu, müvekkili şirketin tazminat ödeme yükümlülüğü bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile 3.348,00 TL’nin ödenmesine fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 199,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.