MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/02/2016 tarih ve 2014/775-2016/75 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı banka tarafından davalı ... lehine Genel Kredi Sözleşmesi kapsamında Zirai Kredi kullandırıldığını, diğer davalıların da bu sözleşmeyi müşterek borçlu müteselsil kefil sıfatıyla imzaladıklarını, davalı borçluların kredi borcunun vade tarihlerinde ödememeleri üzerine davalılara dava dışı banka tarafından hesap kat ihtarnamesi gönderildiğini, ihtarnameye rağmen ödeme yapılmadığını, borcun dava dışı banka tarafından temlik sözleşmesi ile müvekkili firmaya devir ve temlik edildiğini ileri sürerek şimdilik 14.468,85 TL’nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş daha sonra talep sonucunu ıslah ederek 18.619,06 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılara usulüne uygun tebligat yapılmış olmasına rağmen; davalılar davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; temlik eden alacaklı banka ile davalılardan ... arasında imzalanan genel kredi sözleşmesine diğer davalıların müşterek ve müteselsil kefil olarak imzaladıkları, ancak kredi borcunun ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 17.468,85 TL’nin temerrüt tarihinden işleyecek faiziyle birlikte ödenmesine fazlaya ilişin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı ... temyiz etmiştir.
1. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ...’in aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Dava, kredi sözleşmesinden doğan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Davalı tarafından gönderilen ihtarnameler davalı ... ve davalı ... Gökçe’ye 02.04.2011 tarihinde , diğer davalı ...’a ise 30.03.2011 tarihinde tebliğ edilmiş olup, davalı ... 04.04.2011 tarihinde, diğer davalılar ise 06.04.2011 tarihinde temerrüde düşmüşlerdir. Mahkemece her davalının temerrüt tarihi gözetilerek hüküm verilmesi gerekirken tek bir temerrüt tarihi belirlemiş olması doğru görülmemişse de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edenin sıfatı da gözetilerek kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’in sair temyiz itirazının reddi ile (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’in temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 1. fıkrasında yer alan “temerrüt tarihi olan” ibaresinin çıkarılarak yerine “davalı ...’in temerrüt tarihi olan 06.04.2011 tarihinden, diğer davalıların temerrüt tarihi olan” ibaresinin eklenmesine, kararın düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.