Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Kararlar : 1-Ek ceza verilmesine yer olmadığına,
2-İnfazın durdurulmasına ve sanık müdafiinin 06/05/2016 tarihli dilekçesinin eski hale getirme yönünden incelenmek üzere Yargıtay"ın ilgili Dairesine gönderilmesine (Ek karar ile)

Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1)17/03/2016 tarihinde sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen "ek ceza verilmesine yer olmadığına" ilişkin kararın bir haftalık temyiz süresi içerisinde temyiz edilmemesi üzerine 25/03/2016 tarihinde kesinleştiği, sanık hakkında "hükmedilen 5 yıl 2 ay 15 gün hapis cezası ve 100 TL adli para cezasının, Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/446 esas ve 2007/107 karar sayılı ilamı ile verilen 6 yıl hapis cezası ve 4.000 TL adli para cezasının altında kaldığından, ek ceza verilmesine yer olmadığına" karar verildiği halde; "5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 100 TL adli para cezasına" mahkûmiyete ilişkin kesinleşme şerhi ve ceza fişi düzenlenmesi ve sözkonusu cezanın infazına başlanması üzerine, sanık müdafiinin 06/05/2016 tarihli "hükmün tavzihi ve tashihi" konulu dilekçesinde, sanık hakkında "ek ceza verilmesine yer olmadığına " karar verildiği halde, sanığın "5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 100 TL adli para cezasına mahkûm edildiğine" ilişkin kesinleşme şerhi ve ceza fişi düzenlenmesi ve infazına başlanması nedeniyle, yapılan maddi hatanın düzeltilmesini talep ettiği, dolayısı ile sanık müdafiinin 06/05/2016 tarihli dilekçesinin, mahkemesinin 09/05/2016 tarihli ek kararında yer alan kabulünün aksine, "temyiz ve/veya eski hale getirme" yönünde irade beyanı içermediği anlaşılmakla; bu hususta KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2)17/03/2016 tarihli, 2016/3 esas ve 2016/132 karar sayılı "ek ceza verilmesine yer olmadığına" ilişkin kararın 25/03/2016 tarihinde kesinleşmesinden sonra, sanık müdafiinin 06/05/2016 tarihli "hükmün tavzihi ve tashihi" konulu dilekçesi üzerine verilen 09/05/2016 tarihli "cezanın infaz edilip edilemeyeceğine ilişkin tereddüt oluştuğundan infazın durdurulmasına" ilişkin ek kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi kapsamında olduğu ve aynı Kanun"un 101. maddesinin 3. fıkrası uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
3)17/03/2016 tarihinde sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen hükmün, sanık müdafii tarafından yasal süresi geçtikten sonra 13/05/2016 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz isteğinin REDDİNE,
02/03/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.