Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/7920 Esas 2017/13476 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma ve Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafaka yönünden, davacı kadın tarafından ise katılma yolu ile tazminatların miktarı ve reddedilen ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davacı tarafından açılan boşanma ve ziynet alacağı davasında, davalardan biri hakkında taraflardan birinin temyizi, o tarafın temyiz etmediği dava yönünden; diğer tarafa katılma yoluyla (HUMK.md.433/2) temyiz hakkı vermez. Hükmü davalı erkek, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafaka yönünden temyiz etmiş, davacı kadın ise katılma yoluyla tazminatların miktarı ve reddedilen ziynet alacağı davası yönünden temyiz etmiştir. Davalı erkeğin kadının ziynet davasına yönelik bir temyizi bulunmadığına göre, bu dava katılma yoluyla temyize getirilemez. Bu bakımdan, kadının ziynet alacağının reddine ilişkin katılma yoluyla temyiz dilekçesinin açıklanan sebeple reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı erkeğin temyiz itirazlarının ve davacı kadının tazminatların miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin temyiz itirazları yersizdir.
b) Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile boşanma yüzünden zedelenen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik katılma yoluyla temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 143.50 Tl temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.11.2017