Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24460 Esas 2022/2764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı
Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mersin Devlet Hastanesince düzenlenen 30.04.2009 günlü raporda kendisinde hafif mental retardasyon tespit edilen mağdurun Mersin 4. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlanarak vesayet altına alınması sebebiyle vasinin hükmü temyiz etme hakkı bulunduğundan, gerekçeli kararın tebliği için Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince verilen 22.05.2021 gün ve 2017/2560 Esas, 2021/3630 sayılı tevdii kararına istinaden yapılan tebligata rağmen vasinin söz konusu hükmü temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında, mağdura tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 25.03.2014 gün ve 2013/74 Esas, 2014/140 Karar sayılı ilamı ile istikrarlı diğer kararlarında da vurgulandığı üzere, ceza yargılamasında sanığın sorgusu yapılmadan hüküm kurulabileceğine ilişkin kuralın, fiilin suç oluşturmaması veya yeni bir kanuni düzenlemeyle suç olmaktan çıkarılması gibi herhangi bir araştırmayı gerektirmeyen bir durumun varlığı halinde, başka bir deyişle derhal beraat kararı verilmesiyle sınırlı olarak uygulanabileceği, dolayısıyla delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın savunması alınmadan hüküm kurulamayacağı gözetilmeden sanığın sorgusu yapılmaksızın eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.