Esas No: 2021/19973
Karar No: 2022/2788
Karar Tarihi: 23.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19973 Esas 2022/2788 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kararda, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. İlk derece mahkemesinde verilen hüküm bozma üzerine temyiz edildiğinde, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için vaki temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi incelenmiş ve muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, katılan Bakanlık vekilinin temyiz talebi reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda, CMK'nın 294/1. maddesi yer alarak temyiz eden kişinin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorunda olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, temyiz talebinin reddedilmesi halinde uygulanacak olan CMK'nın 298. maddesi de açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 23.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
