11. Ceza Dairesi Esas No: 2021/2819 Karar No: 2021/2006 Karar Tarihi: 01.03.2021
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/2819 Esas 2021/2006 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Tekirdağ 4. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün kanun yararına bozma istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, sanığın kullandığı sürücü belgesinin fotoğrafının kendisine ait olmadığının anlaşıldığını ve kullanılan belgenin aldırmaya yeterli olmadığını belirtti. Bu nedenle, suçun maddi unsuru oluşmadığından mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediği sonucuna varıldı ve mahkeme kararı bozuldu. Kararda, sahtecilik suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 204/1. maddesi ve ceza muhakemesi hukuku için 5271 sayılı kanunun 309. maddesi açıklanmaktadır.
11. Ceza Dairesi 2021/2819 E. , 2021/2006 K.
"İçtihat Metni"
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 14/01/2021 tarih ve 2019/14698 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29/01/2021 tarih ve KYB-2021/7096 sayılı ihbarname ile; Resmî belgede sahtecilik suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 204/1. maddesi gereğince 2 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Tekirdağ 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/02/2016 tarihli ve 2015/1068 esas, 2016/158 sayılı kararının " dosya kapsamına göre, sanığın, müşteki ... adına düzenlenmiş tamamen sahte olan sürücü belgesini kullanmak suretiyle resmî belgede sahtecilik suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ise de, sanık tarafından polis memurlarına ibraz edilen sürücü belgesi üzerindeki fotoğrafın sanığa ait olmadığı, bu nedenle ilk bakışta kimliğin sanığa ait olmadığının anlaşılabilir olduğu, nitekim sürücü belgesinin sanığa ait olmadığının polis memurlarınca tespit edildiği, bu hali ile kullanılan belgenin aldatma kabiliyetine haiz olmadığı ve sahte resmi belgeyi kullanmak suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı cihetle, suçun maddî unsurunun oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden" bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla, Dosya incelendi, gereği görüşüldü: İncelenen dosya içeriğine göre; sanığın kolluk güçlerine ibraz ettiği sürücü belgesinin kendisine ait olmadığının anlaşılması üzerine başlatılan soruşturma kapsamında, İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 19/10/2015 tarihli ekspertiz raporuna göre, suça konu sürücü belgesinin tamamen sahte olarak düzenlendiğinin tespit edildiği, 17/12/2015 tarihli duruşmada yapılan Mahkeme gözleminde belgenin aldatma niteliğinin olduğunun belirlendiği ve bu sürücü belgesinin sanık tarafından kolluk güçlerine ibraz edilerek kullanıldığının anlaşılması karşısında; mahkûmiyet hükmü kurulmasında yasaya aykırılık bulunmadığından, Tekirdağ 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/02/2016 tarihli 2015/1068 Esas ve 2016/158 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE, mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.