Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5317 Esas 2018/764 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5317
Karar No: 2018/764
Karar Tarihi: 22.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5317 Esas 2018/764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri aldığı ancak tedbire uyulmaması üzerine mahkum edildiği belirtiliyor. Delillerin yasaya uygun olarak tartışıldığı ve vicdani kanının kesin verilere dayandığı ifade edilen kararda, denetimli serbestlik müdürlüğünün çağrı yazısının sanığın bildirdiği adrese değil en son bilinen adresine gönderildiği, bu nedenle tedbir kararının infazının devam etmesi gerektiği vurgulanıyor. Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının yerinde olduğu gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verildiği belirtiliyor.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi
- CMUK (Ceza Muhakemesi Kanunu)'nun 321. maddesi

10. Ceza Dairesi 2014/5317 E. , 2018/764 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
... Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nün çağrı yazısının, sanığın 13.01.2012 tarihinde İzmir 1.Çocuk Mahkemesi"nde savunması alınırken bildirdiği en son adrese gönderildiği, taşınma nedeniyle iade edilen çağrı yazısını içerir tebligatın, bu defa adres kayıt sistemindeki adresine çıkartılması gerekirken, sanığın bilinen en son adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılmaya çalışılan tebligatın geçersiz olması nedeniyle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.