• TERMİK SANTRALİN ÇEVREYE VERDİĞİ ZARARIN TAZMİNİ
• USULİ KAZANILMIŞ HAK İLKESİNİN İHLALİ
• TALEPTEN FAZLAYA HÜKÜM VERİLEMEZ İLKESİ

• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 26

Davacı İ.. Ş.. vekili Avukat T..Y.. tarafından, davalı E.Ü.A.Ş. Genel Müdürlüğü aleyhine 12/07/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince;
a-Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece dava kabul edilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, maliki/hissedarı olduğu Afşin ilçesi, Kuşkayası Köyünde bulunan taşınmazlarda ekili ürünlerin, Afşin Elbistan termik santralinin çevreye yaydığı zararlı gazların ve küllerin etkisi ile zarar gördüğünü, verimin düştüğünü iddia ederek uğradığı zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, termik santralin işletilmesinden dolayı çevreye herhangi bir zarar verilmediğini, resmi kurumlarca hava kalitesinin sürekli ölçüldüğünü, yönetmeliklerle belirlenen sınır değerlerin aşılmadığını, küllerin toprakla örtüldüğünü düzenli olarak nemlendirme yapıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, mahallinde yapılan tespite göre, davalının işlettiği termik santralin çevreye olumsuz etkisi nedeni ile davacıların ektiği üründe verim kaybı olduğu belirlenmiş, istemin kısmen kabulüne 5.496,08 TL"nin ödetilmesine karar verilmiş, kararın Dairemizin 08/04/2013 gün ve 2012/14848 Esas ve 2013/7250 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda 6.978,93 TL"nin ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan bilgi belge ve tapu kayıtlarından dava konusu olan taşınmazlar üzerinde ekili ürün zararının tespiti sırasında 2010 yılı verileri oluşturulmadığından 2009 yılı verilerine göre hesaplandığı, davacılar vekilinin 22/03/2012 günlü oturumda 2009 yılı verilerine göre hüküm kurulmasına bir itirazları olmadığını yeni rapor alınmasını istemediklerini bildirdiği görülmüştür.
Mahkemenin ilk kararı yalnız davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dairemizce davalının temyizi üzerine kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına bozulmasına karar verilmiştir. Bir başka deyişle mahkemece ilk olarak hüküm altına alınan zarar tutarı davalı yararına kazanılmış hak oluşturmuştur.
Şu durumda, mahkemece ilk karar ile hüküm altına alınan tazminat tutarının yararına bozma yapılan davalının aleyhine olacak biçimde ve ayrıca davacı vekilinin açıkça zararın 2009 yılı verilerine göre hesaplanması isteği varken talep dışına çıkılarak 2010 yılı verilerine göre hesaplanması ve bu tutarın hüküm altına alınması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
b-Davacı, dava dilekçesi ile fazlaya ilişkin isteklerini saklı tutarak 6.000,00 TL ödetilmesi isteminde bulunmuş, sonrasında istemini artırmamıştır.
6100 sayılı HMK 26. maddesi uyarınca hakim taleple bağlı olup talepten fazlasına hükmedemez.
Şu durumda, mahkemece davacının talebi olan 6.000,00 TL dahi aşılarak 6.978,93 TL tazminat ödetilmesine karar verilmesi doğru olmamış, kararın açıklanan nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.