Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12871 Esas 2018/9326 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12871
Karar No: 2018/9326
Karar Tarihi: 21.11.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12871 Esas 2018/9326 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından özel belgede sahtecilik suçuyla ilgili olarak verilen kararda, ön ödemeden dolayı düşme kararlarının da 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun hükümleri arasında yer aldığı belirtilmiştir. Bu kararların temyiz edilebilirlik sınırı, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca hüküm tarihi itibarıyla uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiği ifade edilmiştir. Sanık hakkında 5809 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, katılan vekilinin temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun hükümleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendi
- 5809 sayılı Kanun

11. Ceza Dairesi 2017/12871 E. , 2018/9326 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Düşme

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.12.2012 tarihli 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar, sayılı kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiği, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını belirleyeceği kabul edildiğinden; 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL"ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanık hakkında 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan 1.850,50 TL"nin miktarı itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 21.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.