Yargıtay - Tehdit - yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1735 Esas 2020/2537 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1735
Karar No: 2020/2537
Karar Tarihi: 07.07.2020

Tehdit - yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1735 Esas 2020/2537 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, bir sanık hakkında tehdit ve yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararı vererek dosyayı Yargıtay 6. Ceza Dairesine göndermiştir. Daire, hükmolunan para cezasının miktarı bakımından temyiz olanağı bulunmadığına karar vermiştir. Yine sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan davaların zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kararda, 6217 sayılı yasanın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 272/3-a bendi uyarınca para cezasının kesin nitelikte olduğu ve temyiz olanağı bulunmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, kasten yaralama suçunda suç tarihi olan 26.09.2005'ten inceleme tarihine kadar olan kesintili zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Detaylı kanun maddeleri ise şunlardır: 6217 sayılı Yasa, 5271 sayılı CMK'nın 272/3-a bendi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri, TCK'nin 86/1, 87/3, 106/1, 66/1-e, 66/3, 67/4 maddeleridir.

6. Ceza Dairesi 2018/1735 E. , 2020/2537 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle ve Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14/03/2018 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6217 sayılı Yasanın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 272/3-a bendi uyarınca, hükmolunan para cezasının miktarı bakımından hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca sanık ..."nın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik yaralama suçu ile katılanlar ... ve ..."a yönelik tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 87/3. maddeleri ile 106/1. 1. cümle uyarınca açılan kamu davasında suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e, 66/3, 67/4. maddelerinde öngörülen kesintili zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 26.09.2005 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 07.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.