Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8482 Esas 2019/4494 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması talep edilmemiş ve mahkemece bu konu hakkında ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; 02.03.2015 tarihli duruşmada sanığın yüzüne karşı iddianamenin okunduğu ve iddiname içeriğinde sanığın bilinçli taksir ile hareket ettiği ifadesine yer verildiği anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın cezanın infazı halinde mağdur olacağına, beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Katılanın olay nedeniyle yaşamını tehlikeye sokan ve hayat fonksiyonlarını orta derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığına neden olan yaralanması sebebiyle, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezasında arttırım yapılırken TCK"nın 89/2. fıkrasının ""b"" ve ""e"" bentlerinin gösterilmesi yerine sadece ""b"" bendinin gösterilmesi;
2-TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üçüncü bendinde yer alan “89/2-b” ibaresinin “89/2-b-e” şeklinde değiştirilmesi ve hükmün hak yoksunluğuna ilişkin yedinci bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.