MAHKEMESİ : Erzin Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2010/145-2012/234

Davacı E.. B.. vekili Avukat Taner tarafından, davalı M.. G.. aleyhine 16/06/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararına dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Erzin Belediyesi eski başkanı olan davalının 2003 yılında plajın işletilmesinden elde edilen gelirin %30"u tutarındaki hazine payını zamanında ödemediğini, bu nedenle 16/07/2009 tarihinde yapılan ödemede 11.395,52 TL faiz ödendiğini, davalının adı geçen ödemeyi zamanında yapmayarak belirtilen miktarda faiz ödenmesine ve kurum zararına neden olduğunu ayrıca Belediyeye ait düğün salonu gelirlerinin de tahsil edilmemesinden dolayı zarara uğradığını, 2008 yılı düğün salonu ücretinin 350 TL olup 70 düğünden herhangi bir ücret alınmaması nedeniyle 24.500 TL zarar meydana geldiğini belirterek bu bedellerin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, mahkemenin görevli olmadığını, düğün salonu ücretlerinin ilgililerden tahsilinin gerektiğini, Belediyenin bir çok borcunun bulunduğunu ve maliye payının ekonomik sıkıntılar nedeniyle aktarılamadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı hakkında düğün salonu gelirlerinin tahsil edilmemesi nedeniyle soruşturma izni verildiği ve bu karara yapılan itirazın Danıştay tarafından reddedildiği, dolayısıyla davalının kusurlu olarak davacı kurumun zarar görmesine neden olduğu belirtilerek istem kabul edilmiştir.
Mahkeme kararının gerekçesinde belirtildiği üzere davalı ve dava dışı görevliler hakkında yapılan ön inceleme neticesinde, düğün salonunun gelirlerinin zamanında tahsil edilmemesiyle ilgili olarak İçişleri Bakanlığı tarafından davalı hakkında 4483 sayılı Kanun gereği soruşturma izni verildiği anlaşılmaktadır. Bu işleme yapılan itirazın ise; Danıştay 1. Dairesi" nin 22/06/2011 tarihli kararıyla reddedilmiş olduğu görülmektedir. Ancak davalı hakkında bu konuda kamu davası açılıp açılmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Mahkemece öncelikle söz konusu dosyanın akıbeti araştırılmalı, davalı hakkında bu konuda açılmış bir ceza davası olup olmadığı tespit edilmelidir. Ceza davasının varlığı halinde, ceza mahkemesinin mahkumiyete ve olgu belirlemeye ilişkin kararları hukuk mahkemesi yönünden bağlayıcı olacağından, 6098 s TBK m.74 (818 s. BK m. 53) gereği ceza davasının neticesi beklenmelidir. Ayrıca dava konusu eylemlerle ilgili sadece davalı hakkında soruşturma izni verilmediği anlaşıldığından, iddia edilen zararla ilgili davalının kusur durumunun belirlenmesi açısından uzman bilirkişi raporu alınmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilmeden eksik incelemeyle hüküm kurulması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.