Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2, 52/4. maddeleri gereğince 4000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Gazipaşa Sulh Ceza Mahkemesinin 15.01.2013 tarihli ve 2012/44 Esas 2013/14 Karar sayılı kararının 27.02.2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 12.02.2014 tarihinde TCK"nın 151/1. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçunu işlediği ve Gazipaşa Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine kesin olarak karar verdiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Gazipaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 09.10.2015 tarihli ve 2015/492 Esas 2015/759 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık 20.03.2012 tarihli oturumda hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını kabul etmemiş ise de, yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 19.02.2013 tarihinde sanığa bizzat tebliğ edildiği, 27.02.2013 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği anlaşıldığından tebliğnamedeki (1) nolu görüşe, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle duruşma açılırken sanığa duruşma gününü bildiren, tebligat “CMK’nın 307/2” ibareli çıkarılmışsa da tebligatın “duruşmaya gelmemeleri nedeniyle beyanları alınamadığından duruşmaya devam edilerek davanın yokluklarında bitirilebileceği” ihtarının yer alması nedeniyle tebliğnamedeki (2) nolu görüşe ve TCK"nın 53/6. maddesinde "Belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebilir." açık hükmü karşısında sürücü belgesinin geri alınmasının hakimin takdir yetkisi kapsamında olması gözetilerek tebliğnamedeki (3) nolu bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının iddianamede talep edilmiş olmasına rağmen TCK"nın 53/6. maddesinde düzenlenen sürücü belgesinin belirli bir süre geri alınmasına yönelik güvenlik tedbirine karar verilmediği gibi bu hususa ilişkin olarak mahkemenin gerekçesinde de herhangi bir açıklamada bulunmayışına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Katılanın olay nedeniyle yaşamını tehlikeye sokan ve hayat fonksiyonlarını orta derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığına neden olan yaralanması sebebiyle, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın TCK"nın 89/2-b-e maddesi gereğince ½ oranında attırılması gerekirken, bir kat arttırılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi ve arttırım sırasında TCK"nın 89/2. fıkrasının ""b"" ve ""e"" bentlerinin gösterilmesi yerine sadece ""b"" bendinin gösterilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün ikinci bendinde yazılı “89/2-b” “1 kat” ve “240 gün” ibarelerinin çıkarılarak yerlerine sırasıyla “89/2-b-e”, “1/2 oranında” ve “180 gün”, üçüncü bendinde yer alan “200 gün” çıkarılarak yerine “150 gün”, dördüncü bendinde yer alan “4000 TL” ibaresinin çıkartılarak yerine “3000 TL” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.