Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” düzenlemesi için öngörülen koşulların, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlarla birlikte, denetime olanak verecek şekilde, somut gerekçeler gösterilmek suretiyle değerlendirildikten sonra, sanık hakkında “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği halde; katılanın 21.11.2013 tarihli oturumda maddi zararı olmadığını ancak manevi yönden etkilendiğini, karşı tarafın özür dilemesi halinde şikayetini geri alabileceğini, onun dışında uzlaşıp anlaşmasının mümkün olmadığını belirttiği, sanığın 10.04.2014 tarihli yakalama ile alınan savunmasında suçtan kaynaklanan maddi zarar varsa gidermek istediğini belirttiği, katılanın 29.09.2014 tarihli oturumda maddi zararının giderilmediğini belirttiği anlaşılmakla; sanığın suçtan kaynaklanan maddi zararı gidermek istediğini beyan etmesi karşısında; mahkemece katılanın uğramış olduğu zararın basit bir araştırma ile hesaplanarak sanığın zararı gidermesine imkan verilerek, CMK"nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken Mahkemece, katılanın maddi zararı giderilmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.