MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21/06/2016 tarih ve 2014/111-2016/133 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 5. sınıfta hava temizleyiciler ve oda deodorantları emtiası yönünden tescilli 1998/200228 sayılı ağaç şekli ibareli markası ile yine 5. sınıfta hava temizleyici müstahzarlar ve deodorantlar emtiası yönünden tescilli 1991/126174 sayılı "CAR-FRESHNER+ağaç şekil" markası bulunduğunu, davalıların, müvekkili adına tescilli ağaç görünümlü markaların aynısını veya ayırt edilemeyecek derecede benzerini ihtiva eden araç kokularını üreterek, gerek Türkiye içinde, gerekse de yurt dışına pazarladığını, bu durumun müvekkilinin marka haklarına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, tecavüzün tespitine, menine, haksız rekabetten doğan maddi durumun ortadan kaldırılmasına, şimdilik 5.000,00 USD karşılığı 9.271,00 TL maddi tazminatın faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, çam ağacı figürünün tekel altına alınamayacağını, anonim olduğunu, husumete konu olan çam ağacı şeklinin, gerek ülke genelinde, gerekse dünya genelinde birçok firma tarafından yoğun olarak kullanıldığını, Sega ve Car Freshner kelimelerini içeren ticari markaların, alıcıların seçimi ve tercihi üzerinde rol oynadığını ve ayırt ediciliği de ağaç görünümünün değil, ürün ambalajlarının üzerinde yer alan markaların sağladığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece uyulan Dairemiz bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markaları ile davalı kullanımının iltibas oluşturduğu, bu hususun Yargıtay bozma ilamında da sübut bulduğu, davacı tarafın 556 sayılı KHK"nın 66/2-c bendine göre maddi tazminat talep ettiği, ABD"de düzenlenen lisans sözleşmeleri örneğinin apostil şerhli olarak dosyaya sunulduğu, fakat sözleşmelerin bedelinin yüksek olduğu, Türkiye"deki ekonomik koşullara uygun olmadığı, uyuşmazlıkta ele geçirilen ürünler ve emsal nitelikli dosyalarda belirlenen lisans bedelleri gibi veriler esas alınmak suretiyle yapılan değerlendirmede, 556 Sayılı KHK"nın 66/c maddesi gereğince davalının bu markayı bir lisans anlaşması ile hukuka uygun şekilde kullanmış olması halinde ödemesi gereken lisans bedelinin takdiren 3.000 USD edeceği ve Merkez Bankası verilerine göre de dava tarihi itibariyle bu miktar USD"nin karşılığının 5.580,00 TL edeceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, davacının tescilli 1991/126174 ve 1998/200278 sayılı çam ağacı şekil markalarına iltibas oluşturur şekilde davalının otomobil kokusu olarak adlandırılan ürün kullanımı suretiyle tecavüzde bulunduğunun ve ayrıca bu fiilinin dava açıldığı tarihte yürürlükte
olan TTK"nın 57/5 maddesi gereğince de haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine ve tecavüzün ve haksız rekabetin ref"ine, 5.580,00 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 281,17 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.