MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümlerin sanık müdafii tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, 11.10.2017 Çarşamba saat 09.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kağıdı gönderilmişti.
Belirlenen günde sanık müdafiin duruşmaya katılmaması nedeniyle incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafından düzenlenip hükme esas alınan 20.08.2013 tarihli raporda, mağdurenin ruh sağlığının sanık ...’nin eylemi nedeniyle bozulduğu belirtildikten sonra devam eden bölümde “yapılan klinik görüşmelerde, ...ile yaşadığı olaydan 2 yıl sonra şikayetlerinin azalmaya başladığını, psikolojisinin düzeldiğini, Kaşif’in tehditlerinden ve davranışlarından sonra ise psikolojisinin daha da bozulduğu ve mağdurenin ruh sağlığının Kaşif’in eylemleri ile de bozulduğu” yönünde
bilgi verilmesi karşısında ruh sağlığının sanık ...’nin eylemi nedeniyle bozulup bozulmadığı hususunda tereddüt oluştuğundan, mağdurenin İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevkiyle sanık ...’nin eylemi nedeniyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda açıklayıcı rapor aldırıldıktan sonra toplanacak delillere göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/6. maddesinin tatbik edilip edilmeyeceği hususunda karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde anılan maddenin uygulanması,
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesiyle TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebi ve tutuklu kaldığı süreye göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı taktirde derhal salıverilmesinin sağlanması hususunun en seri şekilde mahalline bildirilmesi için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, 23.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.