Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/7211 Esas 2021/2004 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 20/11/2020 tarih ve 2020/1458 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 15/12/2020 tarih ve KYB-2020/105495 sayılı ihbarname ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 204/1 ve 43. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/12/2009 tarihli ve 2009/513 esas, 2009/530 sayılı kararının 10/07/2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın memnu hakların iadesi talebinde bulunması üzerine, sanık hakkındaki cezanın ceza zamanaşımı dolduğu gerekçesiyle düşürülmesine karar verildiği bu durumda herhangi bir hak yoksunluğunun bulunmadığından bahisle talebinin reddine ilişkin Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2009/519 esas, 2009/530 sayılı ek kararının "Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın anılan suçtan almış olduğu mahkûmiyet kaydının 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 9, 12 ve 13/A ile geçici 2. maddeleri gereğince arşive alınmış olduğu ve aynı Kanun"un 6290 sayılı Kanun ile değişik 12. maddesi gereğince arşive alınma koşullarının oluştuğu tarihten itibaren yasaklanmış hakların geri verildiği tarihe göre arşivden silinme süresi hesaplanacağı, somut olayda her ne kadar Mahkemesince verilen ek kararda hak yoksunluğunun söz konusu olmadığı gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiş ise de; sanık hakkındaki mahkûmiyet kararında her hangi bir hak yoksunluğu yer almasa da, sanığın mahkûmiyetin doğal neticesi olarak yasaklanan hakların geri verilmesi talebinde bulunulabileceği ve hakkında adli sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, mahkemesince yapılacak değerlendirmede sanığın daha sonra yeni bir suç işleyip işlemediği incelenerek, hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Hükümlü vekilinin memnu hakların iadesi yönündeki talebi hakkında, 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu‘nun 9/1-c, 12/1-b ve 13/A-2. maddelerinde yazılı hususlar gözetilerek bir karar verilmesi yerine, “hükümlünün yasaklanmış herhangi bir hakkının bulunmadığı, 5237 sayılı TCK‘nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun kendiliğinden ortadan kalktığı“ şeklindeki gerekçeyle karar verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce bu nedenle yerinde görüldüğünden, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli 2009/519 Esas ve 2009/530 Karar sayılı ek kararının, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.