Mahkemesi :İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiş, davacı-karşı davalı vekili tarafından duruşma istenmiş ise de miktar itibariyle duruşma isteğinin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Asıl ve karşı dava, iş sahibi davalı-karşı davacıya ait şirketin yürüttüğü bir projenin tanıtım reklam hizmetlerinin yürütülmesiyle ilgili eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. İlk derece mahkemesince asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen karara karşı, taraf vekillerinin yaptığı istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adilye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi"nce tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince taraf delilleri toplandıktan sonra dosya üzerinde inceleme yaptırılarak bilirkişi kurulundan 06.05.2016 tarihli rapor alınmıştır. Davalı-karşı davacı vekilince alınan bilirkişi raporuna ayrıntılı ve gerekçeli olarak itiraz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 266/1. maddesinde; mahkeme çözümü hukuk dışında özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde, taraflardan birinin talebi üzerine yahut kendiliğinden, bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgiyle çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişiye başvurulamaz. Denildikten sonra devam eden maddelerde bilirkişi incelemesi ile ilgili prosedür düzenlenmiş, bilirkişi raporuna itiraz başlıklı 281. maddesinde bilirkişi raporuna itiraz üzerine yapılacak işlemler gösterilmiştir.
Söz konusu maddenin 2. bendinde itiraz üzerine veya kendilğinden mahkemenin, bilirkişi raporundaki eksiklik veya belirsizliğin tamamlanması veya açıklığa kavuşturulmasını sağlamak için, bilirkişiden yeni sorular düzenlemek suretiyle ek rapor alabileceği gibi, tayin edeceği duruşmada sözlü olarak açıklamalarda bulunmasını da isteyebileceği, 3. bendinde de mahkemenin, gerçeğin ortaya çıkması için gerekli görürse yeni görevlendireceği bilirkişi aracılığıyla, tekrar inceleme yaptırabileceği belirtilmiştir. Mahkemece yukarıda da değinildiği gibi bilirkişi raporuna davalı-karşı davalısınca itiraz edilmesine rağmen ek rapor veya yeniden rapor alınması yönüne gidilmemiştir.
Bu durumda mahkemenin de kabulünde olduğu üzere çözümü hukuk dışında özel ve teknik bilgiyi gerektirmesi nedeniyle bilirkişi incelemesi yaptırıldığına göre, mahkeme bilirkişi incelemesi yaptırmakla birlikte bilirkişinin oy ve görüşü ile mutlak olarak bağlı tutulamaz ise de, düzenlenen bilirkişi raporuna davalı-karşı davacı vekilince ayrıntılı ve teknik içerikli olarak itiraz edildiğinden, 6100 sayılı HMK"nın 281/2 maddesi hükmünce itirazları karşılayacak biçimde gerekçeli ve denetime elverişli ek rapor alınıp, alınacak ek raporda da itirazların karşılanamaması ya da yetersiz görülmesi halinde, gerçeğin ortaya çıkması için HMK"nın 281/3 maddesi uyarınca yeniden oluşturulacak teknik bilirkişi kurulundan itirazlar da karşılanacak biçimde gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınıp, davacı karşı davalının 03.11.2016 tarihli ilk karara karşı istinaf kanun yoluna başvurusu olup olmadığı ve iş sahibi yararına usulü kazanılmış hak oluşup oluşmadığı da değerlendirilerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekir.
Mahkemece, bu hususlar üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yazılı keşilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle tarafların temyiz itirazlarının kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi"nin 04.07.2014 gün 2018/2131 Esas, 2019/886 Karar sayılı kararının kaldırılarak ilk derece mahkemesi hükmünün taraflar yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacı-karşı davalıya iadesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 437,00 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalı-karşı davacıya iadesine,
6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 10.03.2020 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.