Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/19651 Esas 2016/1100 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/19651
Karar No: 2016/1100
Karar Tarihi: 21.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/19651 Esas 2016/1100 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Tüketici Hakem Heyeti'nin masrafları kendisine iade etmesine ilişkin kararının hatalı olduğunu iddia ederek iptalini istedi. Dosya üzerinden karar verildiği için davalıya dava dilekçesi tebliğ edilmedi. Mahkeme önce, dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine karar verdi, ancak daha sonra süresinde yetkili mahkemeye gönderilmesine ilişkin talepte bulunulmadığı gerekçesiyle ek bir kararla davanın açılmamış sayılmasına hükmetti. Karar, davacı tarafından temyiz edildi. Kanunda derdest davalar yönünden uygulama hükmü bulunmamasına rağmen, temyiz dilekçesinin hangi karara yönelik olduğu dikkate alınarak o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtildi. Davacının temyiz hakkı bulunmadığından, temyiz dilekçesinin reddine karar verildi. Kanun maddeleri: HUMK.nun 427/2 maddesi, 5219 sayılı yasa, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2015/19651 E. , 2016/1100 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 18/09/2014 gün ve 2014/1527-2014/1596 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı; ... Tüketici Hakem Heyeti tarafından komisyon vs. masrafları davacıya iadesine ilişkin kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek iptalini istemiştir.
Davalıya dava dilekçesi tebliğ edilmeden dosya üzerinden karar verilmiştir.
Mahkemece; öncelikle dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine, karar verilmiş, ancak daha sonra süresinde yetkili mahkemeye gönderilmesine ilişkin talepte bulunulmadığı gerekçesiyle ek kararla davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 55,40 TL harcın istek halinde iadesine, 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.