MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Hasımsız olarak görülen davada 05.05.2016 Mahkemesi’nce verilen 05.05.2016 tarih ve 2015/224-2016/124 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili olan kooperatifin .... köyünde bulunan bakkaliye dükkanı ve yazıhanesinin 27.07.2015 tarihinde yandığını, yangın neticesinde zikredilen yerlerde bulunan resmi evrak ve belgelerin zayi olduğunu, zayi olan belgelere ilişkin olarak itfaiye müdürlüğünce yangın ve hasar tespit tutanağı tutulduğunu ileri sürerek taraflarına bu belgelere ilişkin olarak zayi belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, TMK"nın 6. maddesi uyarınca taraflardan her birinin hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlü olduğu ancak davacı tarafın yangın esnasında dava dilekçesinde belirtilen eşya ve evrakın zayi olduğunu ispat edemediği, davacı tarafça ispat için tanık deliline başvurulmuşsa da, salt tanık beyanının dava konusu iddianın ispatı için yeterli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, ticari defter ve kayıtların zayi olması nedeniyle TTK"nın 82/7. maddesine göre hasımsız olarak açılan zayi belgesi verilmesi talebine ilişkindir. Mahkemece yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak davacı kooperatifin merkezinin ve ürünlerinin satışına ilişkin ticari işletmesinin bulunduğu binanın yandığı toplanan delillerden anlaşılmıştır. Bu durumda kooperatife ait kanunen tutulması gereken ticari defter ve belgelerin kooperatifin merkezinde bulundurulmasının olağan olduğu ve yangın nedeniyle zayi oldukları kabul edilerek sonuca varılması gerekirken yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru görülmemiş, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçelerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.