Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4844 Esas 2018/9298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olarak sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
... Tarım İnş. Maden Besicilik ... Ltd. Şirketinin sahibi ve yetkilisi olan sanığın, şirketi idare etmesi için ... isimli kişiye vekaletname verdiğini savunmuş ise de; 213 sayılı VUK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca defter ve belgeleri muhafaza ve istenildiğinde ibraz etme sorumluluğunun, mükellefe ve/veya vergi sorumlusuna ait olması, bu yükümlülüğün vekaletname ile devrinin mümkün bulunmaması karşısında tebliğnamede bu konuya yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık hakkında sahte fatura bastırma ve belge yok etme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-Sanık hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b-c fıkralarında düzenlenen “bakanlık ile anlaşması olmadığı halde basılan belgeleri bilerek kullanma ve belge yok etme “suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın atılı suçları kabul etmediği, kendisinin Hollanda’da bulunan işyerlerinin idaresi ile ilgilendiği için suç tarihinde yurt dışında bulunduğu, iş yerinin idaresi için ... isimli kişiye vekaletname verdiğini beyan etmesi, 18.04.2011 tarihli vergi inceleme tutanağında iş yerini temsilen ... isimli kişinin imzası bulunması, sahte olduğu iddia ve kabul edilen fatura koçanının ibrazına dair 09.02.2011 tarihli dilekçe ile teslim tutanağındaki imzaların da ...’a ait olması, işyerinde çalışan ve tanık olarak dinlenen ..."ın beyanlarında sanık ..."in yurt dışında yaşadığını, zaman zaman gelip işyerinin hesaplarını kontrol ettiğini beyan etmesi, işyerinin faturalarını basan matbaacı ..."ın tanık olarak alınan ifadesinde ise işyerine ait basılan belgeleri vekaletname karşılığında ..."a teslim ettiğini beyan etmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması için; sanığın savunmasında adı geçen Mehmet Yılmaz isimli kişinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, ibraz ettiği fatura koçanını ne şekilde temin ettiğinin, iş yerinin fiilen kim tarafından idare edildiğinin sorularak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması
2-Kabule göre de; Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.