MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/02/2018 tarih ve 2016/59 E- 2018/43 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/04/2019 tarih ve 2018/1068 E- 2019/468 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi asıl ve birleşen davalarda taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl davada, davacının 2014/56745 sayılı “TEKNOSA DR. TEKNOLOG” ibareli, 9,16, 35,37,41 ve 42.sınıf mal ve hizmetler için marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin "TECHNOLOG" ibareli 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2005/10219 sayılı ve "TECHNOLOG" ibareli 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2005/10220 sayılı markalarına dayanarak başvurunun reddi istemiyle itirazda bulunduğu, Markalar Dairesi"nin itirazı reddettiğini, bunun üzerine davalı şirketin başvurunun reddi istemiyle yeniden itirazda bulunduğu, TPMK YİDK"nin 2015/M-8991 sayılı kararıyla davalının itirazını kabul ederek davacının marka tescil başvurusunu 9 ve 35.sınıf ürün ve hizmetler için kısmen reddettiğini, markalar arasında benzerlik bulunmadığını, davacının 2011/80880 sayılı markadan kaynaklı kazanılmış hakkının bulunduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK."nin 2015/M-8991 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir. Davacı vekili birleşen davada, davacının "DOKTOR TEKNOLOG" ibareli, 2014/73406 sayılı, 9, 16, 35, 37, 41 ve 42.sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka başvuruna davalı şirketin yukarıda anılan markalarına dayanarak itiraz
ettiğini, Markalar Dairesinin davalı itirazını kısmen kabul ederek davacı marka tescil başvurusunu 9 ve 35.sınıf ürün ve hizmetler için reddettiğini, bunun üzerine davacının ret kararının kaldırılması istemiyle itirazda bulunduğunu, YİDK"nin 2016/M-6906 sayılı kararıyla davacının itirazının reddedildiğini, kararın asıl davada ileri sürdüğü sebeplerle haksız olduğunu ileri sürerek TPMK YİDK’nin 2016/M-6906 sayılı kararının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili asıl ve birleşen davada, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili asıl ve birleşen davada, taraf markalarının benzer olduğunu, 9 ve 35.sınıf ürün ve hizmetlerin de aynı tür olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimali olduğu, davalı şirkete ait markaların 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içerdiği, bu markaların kapsamında 35/6.sınıf mağazacılık hizmetlerinin genel olarak bulunduğu, oysa başvuruda 35/6.sınıf hizmetlerin genel olarak bulunmadığı, aksine 1-34. sınıf ürünlerin mağazacılığı olarak somutlaştırıldığı, genel mağazacılık hizmet sınıfını içeren markanın özelleştirilmiş mağazacılık hizmetini içeren başvuruyu engelleme olanağının bulunmadığı, bunun için ya önceki markanın hangi mallar için kullanıldığının ispatlanması veya önceki markaların kapsamlarındaki ticaret marka ürün sınıfları ile özel nitelikteki mağazacılık hizmetlerinin karşılaştırılmasının gerektiği, redde mesnet marka sahibinin markanın 35/6.sınıftaki genel mağazacılık hizmetinin hangi özel mallar için kullanıldığına yönelik özel bir ispatının bulunmadığı, ancak davalı markalarının ticaret ürün sınıflarını da içerdiği, belirtilen ilkelere göre davalının markalarının kapsamındaki mal ve hizmetlerle başvuruda bulunan ve reddedilen 9. Sınıftaki “metronomlar” ile 35/6.sınıfın alt sınıflarında taraf markaları arasında aynı ve benzer olmadığı 21.11.2017 tarihli bilirkişi kurulu raporu ile belirlen mal ve hizmetler yönünden iltibas tehlikesi bulunmadığı, davacının müktesep hakkına dayanak gösterdiği 2011/80880 sayılı “Teknosa Teknolog + Şekil” markasının tescil tarihinin 14.11.2012 tarihi olduğu, davaya konu marka başvurularının ise 07.07.2014 ve 09.09.2014 tarihinde yapıldığı değerlendirildiğinde bu kadar kısa sürede davacının müktesep hakka mesnet gösterdiği markanın davalı şirketin redde mesnet markalarından bağımsızlaşmış olduğunun kabul edilemeyeceği gekçesiyle asıl ve birleşen davanın kısmen kabulü ile 9. Sınıftaki “metronomlar” ile 35/6.sınıfın alt sınıflarındaki taraf markaları arasında aynı ve benzer olmadığı 21.11.2017 tarihli bilirkişi kurulu raporu ile belirlenen mal ve hizmetler yönünden davaya konu TPMK YİDK kararlarının kısmen iptaline, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı, asıl ve birleşen davada taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davalarda taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl ve birleşen davalarda taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 64,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 20/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.